Het Noordereiland, Tongariro NP

12 januari 2018 - Tongariro National Park, Nieuw-Zeeland

Gisteren op ons gemak het kamp opgebroken. De buitjes van vannacht hebben plaats gemaakt voor miezerregen. Alles ziet er somber uit. Het wolkendek in de sounds is wel mooi maar ik zie liever een blauwe lucht. Wel veel watervogels en de kinderen zijn vanalles aan het zoeken in de modder, het is eb. Het was maar 14km. naar de haven van Picton maar toch nog een half uur rijden, het laatste stukje van de queen Charlotte road gelukkig droog. 

In het dal ligt de haven en de ferry van Blue Bird zagen we net binnen varen. Een mooi gezicht hadden we vanaf de berg op de haven en Picton, het tussen de zee en de bergen gelegen stadje. Inchecken met een lekker ijsje en Klokslag twee, voeren we de haven uit, langs de mooie Malbourough sounds, de zee op, Cook strait! Het was koud, 18 graden, en er stond een stevige wind. We zaten op het achterdek maar eenmaal de sounds uit, ben ik op het zijdek gaan zitten, uit de wind met mijn E-reader. Rob in zijn hè hè eindelijk aangetrokken zeilpak nog steeds op het achterdek en zijn nieuwe Merino muts flink over zijn oren! Nog even lekker kunnen eten op de boot en om 18.00 zette we voet op het Noordereiland, tenminste de campervan. Net even buiten Wellington een stadscamping opgezocht. Wat een grote stad!

Vanmorgen om 07.00 uur weg uit het drukke Wellington. We hadden een rit van 325 km. voor de boegen. Op het Zuidereiland doe je daar een hele dag over maar hier stond de Tom Tom op 4 uur. Veel groene heuveltjes verder, kwamen we aan in Foxton bij een heuse Nederlandse molen die nog schijnt te werken, behalve vandaag. Er was een winkeltje met Nederlandse lekkernijen zoals drop, appelmoes, kaas stroopwafels maar ook Delfs blauw en klompen. Daarnaast sinds kort een Nederlands museum en natuurlijk een restaurant met frikandel en Croquet. Doe ons maar een lekker stuk lemon pie en koffie/chocomelk. De natuur wordt een beetje ruiger, groener, heuveltjes worden bergjes en in een keer duiken daar de bergtoppen van het Kaimanawa forestpark op met de toppen nog in de sneeuw. Prachtig! Ook Mount Doom, LOTR locatie, kwam in zicht met hier en daar een rookpluim! Eindelijk, nadat we de Tom Tom een beetje wakker hadden geschut en elkaar de schuld hadden gegeven over de locatie van onze overnachting, kwam de camping in zicht die ik geboekt had voor 2 dagen. Inclusief vervoer morgenvroeg om half 6 naar  de Tongariro Alpine crossing, een track van 19.4 km. Het is geen rondje dus ze zouden ons ook weer op komen halen. 

De Tongariro Alpine Crossing is een wandeling in het Tongariro National Park een van de spectaculairste wandelingen op het Noordereiland. De wandeling loopt over een vulkanisch terrein, welk ontstaan is door uitbarstingen van de Mount Ngarahoe en de Mount Tongariro.De wandeling duurt ongeveer zeven uur. Helaas heeft Rob te veel last van zijn Achilles dus maar afgezegd. Er zitten ook aardige klimmetjes in....Dan maar lekker relaxen met een E-reader in het dan weer wel en dan weer niet schijnende zonnetje. Heerlijk.....trouwens de boeken die ik aan het lezen ben gaan allemaal over het begin van Nieuw Zeeland, romans geschreven door Sarah Lark met ook een beetje geschiedenis. 

Foto’s