De reis is begonnen

Om 9.00 uur onderweg met onze chauffeur Jan richting Düsseldorf AirPort en begonnen aan de 30 uur durende trip naar Adelaide. Jeetje  30 uur? Volgens Jan wel! Nou, mijn vakantie begint al bij het dichttrekken van de voordeur hoor....Eenmaal op het vliegveld backpack insealen en vrij vlug konden we inchecken. Tenminste ikke. Rob kregen ze niet ingecheckt op de tweede vlucht. Heeft meneer wel een visum? 'Tuurlijk......heel mijn papierhandel tevoorschijn getoverd en wat denk je.......een P verwisseld voor een B, paspoort foutje op het visum. Geen nood. Even een belletje en we konden door. Toch aardige Duitsers....ja, en dan wachten, en wachten onder het genot van een lekker broodje. Een half uur later dan gepland mochten we dan eindelijk boarden. Wat een ruimte hadden we! Lekker 3 stoelen voor ons twee, klaar voor vertrek. Niet dus! Een meganisch  mankementje.....en 3 kwartier later vertrokken we! Geen nood voor de connection flight, werd er omgeroepen. Ik ga hoger en sneller vliegen! En inderdaad, in die 6uur vliegen , kwamen we een kwartier te laat aan in Dubai. We vlogen over de palmeilanden en de toren, niks van gezien hoor het was pikkedonker, richting de landingsbaan. Rennen, rennen want geland in hal C moesten we naar hal B. Op het grootse vliegveld van de wereld hadden we 20 minuten de tijd. Dus......douane, Roltrappen, zoef langs alle bling bling, met de metro, precies op tijd om te boarden. Op deze vlucht had Ik de stoelen geboekt, slim met een stoel ertussen. Helaas.....vliegtuig vol. Een klein mannetje kwam eraan en als een prins nestelde hij zich tussen ons in! Twee armleuningen in beslag genomen, drukte hij mij richting het raampje en Rob richting het gangpad. Zo begonnen we aan de vlucht van 12 uur! Deze vlucht begon met een slaapje, afgewisseld met eten. Geen filmpje gezien. Het laatste uur een boek kunnen lezen zonder scheel te kijken van de slaap....douane Adelaide, een verhaal apart. We stonden in de verkeerde rij natuurlijk, we miste op een bord de Nederlandse vlag, lachen! Je moet je voorstellen, 2 douane loketten op zo’n vliegtuig! Als je wel eens tv kijk en dan het programma Boarder Australië......iedereen moest in het vliegtuig een document invullen en ik had een kilo pepernoten aangekruist bij zuivel om aan te geven. No problem! Na de koffer, andere rij. Only one pack? Yes, hij vertrouwde me op mijn blauwe ogen en we mochten richting exit. Daar zou een taxi op ons wachten met onze namen op een bord. ?????? Waar dan? Bellen, vragen, etc. etc. en een uur later zaten we in de gewone taxi met een sticker op de deur waar ik de papieren van had. Eind goed, al goed.